Remon over zijn mooiste rit: ‘Met pek naar kleiduiven-fabriek in Zweden’
De 49-jarige vrachtwagenchauffeur Remon Kies rijdt voor transportbedrijf Kees in ’t Veen in zijn Scania R620 V8 door heel Europa. In de rubriek ‘Mijn Rit’ geeft hij de lezers een kijkje in een van zijn meest spraakmakende ritten.
“Rijden met gevaarlijke stoffen heb ik altijd het mooiste gevonden wat er is. En dat is nog steeds zo. De uitdaging is de lading op temperatuur houden en zo weinig mogelijk tijd verliezen onderweg. De mooiste ritten voor mij had ik in de tijd dat ik met bitumen en pek reed op onder meer Zweden, Italië, Frankrijk, Spanje en Portugal. Pek vervoerde ik dan in een tankwagen bij een temperatuur van 200 tot 250 graden Celsius. Die temperatuur moest je dan ook echt goed in de gaten houden, want pek wordt bij een temperatuur beneden de 200 graden keihard. Dat moet dan vervolgens letterlijk uit de tank worden gebikt. Dat wil je niet meemaken. Gelukkig is me dat ook nooit overkomen.”
“Het leuke is dat we die pek vervoerden naar een fabriek in Zweden waar ze er met toevoeging van zand kleiduiven van maakten. Naast die fabriek lag zelfs ook een schietbaan waar ze die kleiduiven dan met bosjes uit de lucht schoten. Geweldig.”
Kees in ’t Veen
“Vijf jaar geleden werd de firma waarvoor ik destijds met die pek en bitumen reed, overgenomen door Kees in ‘t Veen. Daar rij ik nu nog steeds voor met vloeibare ADR, waaronder ijzerchloride, aluminiumchloride en zoutzuur. We laden die vloeistoffen bij een productielocatie in de buurt van het Duitse Oberhausen en leveren die af op vaste losadressen in Nederland, België en Noord-Frankrijk.”
“Ik ben voor mijn werk eigenlijk altijd de hele week van huis. Gelukkig kan ik met m’n tankwagen dan altijd bij de klant voor de deur overnachten. Zou dat om welke reden dan ook niet mogelijk zijn, dan heb je een probleem. Want met een tankwagen met gevaarlijke stoffen is het toch lastiger om een juiste of toegestane parkeerplaats te vinden. En dan heb je het nog niet over het tekort aan parkeerplaatsen in Duitsland, Frankrijk en de Benelux.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Trots
“Een mooie herinnering die ik ook heb aan de ritten naar Zweden is dat ik op de ferry terug vanuit Gothenborg op 18 augustus 2017 mijn huidige vrouw Chantal heb leren kennen Zij reed in die tijd ook op Zweden. Hoe mooi is dat?”
“Ik rijd nu overigens nog in dezelfde Scania als waar ik toen in reed: de R620 V8. Ik heb die Scania twaalf jaar geleden nieuw gekregen en inmiddels staat er 1,6 miljoen kilometer op de teller. En nog altijd is het een perfecte wagen. Die auto is mijn trots, waarmee ik ook twee keer eerste ben geworden in de categorie ‘mooiste tankwagen’ op het Truckstar Festival. Nu komt er februari of maart volgend jaar ‘helaas‘ een nieuwe. Natuurlijk ben ik er blij mee, maar afscheid nemen van deze wagen doet me wel wat.”
Strengere regels
“Deze Scania gaat er ook niet uit omdat er wat aan mankeert. Maar in Duitsland worden er strengere eisen gesteld en deze is erg zwaar en dus te duur. Ook zou er een nieuwe tacho in moeten. Om die reden worden er nu meer wagens vervangen bij Kees in ’t Veen, terwijl ze eigenlijk nog best hadden kunnen doorrijden. Mijn tankoplegger is in 2022 al vervangen. Die gaat wel twintig jaar mee. Ik ga nu rijden in een Scania S460. Dus geen V8 meer helaas. Heel erg jammer, maar dat gaat vast weer wennen. Soms is een frisse start maken ook leuk.”
Lees ook:
