Enthousiast, gedreven, vakkundig en betrokken. Dat merk je meteen als je een dagje meerijdt met Leffert Hoogenberg (27), chauffeur bij Rotra in Nieuw-Amsterdam. Hij heeft niets met de negativiteit rondom het beroep chauffeur, zoals ook laatst weer in Nieuwsuur. “Zonde; zo’n mooi vak.”

Een halfuur later dan afgesproken komt Leffert om 6.00 uur vanuit Meppel aanrijden in zijn Scania bij de carpoolplaats in Heteren. Niks files en al helemaal niet verslapen. “Ik wilde voor vertrek om 4.00 uur gewoon de lading in de trailer nog verzetten voor een betere gewichtsverdeling”, zegt hij opgewekt.

‘Goed kijken wat je wilt’

Onderweg naar Lommel vertelt Leffert honderduit over hoe hij is terechtgekomen bij Rotra. “Ik heb altijd al chauffeur willen worden. Als kind is me dat met de paplepel ingegeven. Twee ooms zijn chauffeur, m’n vader werkt bij TLN en ook mijn jongere broer is inmiddels chauffeur. Op mijn achttiende ben ik bij DGO gaan werken, vrachtauto’s laden. Toen ik mijn grootrijbewijs had gehaald, ben ik daar eerst gaan rijden op een bakwagen en vervolgens op een trekker met oplegger. Een paar jaar later ben ik voor Van de Sluis in De Wijk vooral op Scandinavië gaan rijden. Ik vind het leuk wat van de wereld te zien en wilde dus graag internationaal rijden. Omdat ik vaak ‘s nachts moest rijden en dat niet mijn ding was, ben ik tweeënhalf jaar geleden begonnen bij Rotra. Dat bevalt heel erg goed. Veel ritten met stukgoed naar vooral Duitsland en België. En zo nu en dan ook naar Italië en Zwitserland. Heerlijk. Het is super om voor mooie bedrijven te kunnen rijden, zoals ik dat tot nu toe heb gedaan. Je moet daarbij goed kijken naar wat je zelf wilt als chauffeur en welk bedrijf het beste past. Daarvoor is het nu een goede tijd. Ben je een goede chauffeur, dan kun je nu met het chauffeurstekort aardig kiezen met wat of voor wie je wilt rijden.”

Lees het volledige artikel in Routiers. Nog geen abonnee? Klik HIER.
Lees HIER meer Mijn Routiers-samenvattingen.