mijn rit

‘Rijden in Zweden is absoluut veilig voor vrouwen’

'Rijden in Zweden is absoluut veilig voor vrouwen'
"Ik ben de hele week van huis, en als het uitkomt soms zelfs twee of drie weken." Foto's: Bianca Konijnendijk

Bianca Konijnendijk (50) woonde van 2005 tot 2012 in Zweden en besloot in 2018 weer terug te keren. De mooiste ritten rijdt ze naar eigen zeggen daar. “Eigenlijk ben ik dus binnenland-chauffeur. Maar wel één die dagelijks kan genieten van rust, ruimte, natuur en het gevoel van vrijheid dat Zweden je geeft.”

“Ik ben eigenlijk een laatbloeier, want ik heb pas in 2016 mijn groot rijbewijs gehaald”, vertelt Bianca. “Mijn man, Bert, was op dat moment eigen rijder en had een zware operatie met een lang revalideringstraject in het vooruitzicht. Omdat de schoorsteen moet blijven roken, ben ik toen mijn rijbewijs gaan halen en heb ik het werk kunnen voortzetten.”

Vanaf 2017, toen Bert weer kon rijden, zijn hij en Bianca samen internationale ritten gaan rijden. “We hebben daarbij heel Europa doorkruist. Een van de mooiste ritten die me altijd bij zal blijven was naar Corsica. Ik heb mijn ogen uitgekeken toen we in Genua met de vrachtwagen achteruit de ferry op moesten rijden. Een hele beleving als je nog niet heel veel ervaring hebt in het transport.”

Tekst gaat verder onder de foto.

“Ik geniet dagelijks van de rust, de ruimte, de natuur en het gevoel van vrijheid dat Zweden je geeft.”

“Van 2005 tot 2012 woonden we ook in Zweden en we besloten in 2018 terug te gaan. In 2021 waren Bert en ik wel een beetje klaar met het steeds samen ritten maken. Hij rijdt nu dus in loondienst voor een Zweeds transportbedrijf en ik werk voor Oldenburger Transport”, vervolgt Bianca.

“Ik heb toentertijd een oproep geplaatst op Facebook of er een Nederlands transportbedrijf was dat ook werkte met chauffeurs die in Zweden woonden. Oldenburger reageerde daar positief op, want zij hebben een vestiging in het Zweedse Helsingborg. Voor hen rijd ik nu met een koeltrailer bloemen en planten door heel Zweden, en soms ook Noorwegen. Ik ben daarvoor de hele week van huis. En als het uitkomt soms zelfs twee of drie weken.”

Veiligheid

De planten en bloemen haalt Bianca op bij de vestiging van Oldenburg in Helsingborg en maakt dan rondes van duizenden kilometers per week. “Vooral in noordelijke richting is het heerlijk rustig. Soms kom je in een uur kachelen helemaal niemand tegen. Op de wegen van en naar Göteborg en Malmö is dat natuurlijk anders. Ook daar zijn ’s ochtends en ’s avonds vaak files.”

“Het rijden hier in Zweden is absoluut veilig voor vrouwen. Wel gaat mijn cabine ’s nachts altijd op het nachtslot. Maar een raampje laat ik gerust wat open. Ik zeg altijd: ‘Ze mogen alles jatten, maar van mij blijven ze af’. Fijn is ook dat sanitair onderweg ruim voldoende aanwezig is en het altijd schoon en gratis is. Dat is in landen als Duitsland en Frankrijk wel anders.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Het rijden in Zweden is mooi, goed geregeld en veilig voor vrouwen.

Deense karren

“Het werk dat ik nu doe, is qua krachtsinspanning heel goed te behappen”, vervolgt Bianca. “De bloemen en planten staan op Deense karren en die kun je makkelijk de trailer in en uit rollen. Dat was wel anders toen we als eigen rijder een huifwagen hadden en we steeds de zeilen moesten losmaken, open- en dichtschuiven en ook nog eens steeds de planken er in en uit moesten halen. Nou draai ik daar op zich mijn hand niet voor om, want ik ben er sterk genoeg voor. Maar een stukje gemak kan ik wel waarderen.”

Lees ook:

Auteur: Redactie