Het is handig als je weet waar Truckstop Babberich precies verstopt zit. Volg de A12 ten oosten van Arnhem richting Duitse grens en negeer de afslag naar de A18. Je ziet nu een parkeerplaats verschijnen, en die rijd je op. Dan meteen de baan uiterst rechts kiezen: zo kun je als het ware de parking meteen weer verlaten en bereik je het aantrekkelijke chauffeursrestaurant met jonge eigenaresse. Maar je kunt er ook komen via de afslag Beek.
De Truckstop heeft onderdak gevonden op de begane grond van een kantoorgebouw met strakke grijze platen aan de gevel en een pompstation voor de deur. De eerste verdieping van het pand steekt enigszins uit, waardoor het horecabedrijf minder in het oog springt. Gelukkig staan bij de ingang enkele terrastafels en stoelen, want ook het ovale verlichte naambord, waar in witte letters Truckstop Babberich op prijkt, knalt er niet echt uit. Trouwens, als je vandaag op het terras wilt zitten, krijg je natte billen. “Met dit regenachtige weer staat het terras er voor de sier”, lacht eigenaresse Leana Evers. “In de zomer fleur ik het geheel op met kleurige parasols, asbakken en lichtjes.”
Nuchtere mensen
De tengere 22-jarige horecavrouw is sinds vier jaar (!) trotse eigenaar van het chauffeursrestaurant. “Ik werkte hier al toen het nog van iemand anders was. Zodoende kende ik het bedrijf”, vertelt ze tussen de bedrijven door. De zaak begint namelijk vol te druppelen met hongerige klanten die er uren rijden op hebben zitten. “Ik wilde heel graag iets voor mezelf beginnen”, vervolgt ze. “Ik heb mijn SVH-papieren Basisvaardigheden Horeca en HACCP, dus het kon ook. Vervolgens kwam dit te koop. De doelgroep ken ik, want mijn vader en mijn vriend zijn ook chauffeur. En ik vind het prettige mensen: de meesten zijn nuchter en hebben geen kapsones. Je kunt met ze lachen en een dolletje maken en toch met respect met elkaar omgaan.” In de zomer komen er ook wel eens andere types aanwaaien: vakantiegangers, zij zijn ook van harte welkom. “En soms heb ik klandizie van personen die hier komen tanken.” De Truckstop is op werkdagen open van 10 uur tot 22 uur, behalve op vrijdag, dan sluit het om 14 uur. “Voorheen waren we ook de ochtend geopend, maar doordat het te rustig was inmiddels niet meer.”
Nieuw peertje
Regelmatig bieden de klanten haar uit zichzelf de helpende hand. Zoals pas geleden, toen een lamp in de zaak stuk leek. Evers pakte een stoel, maar ze bleek te klein. Blij: “Een chauffeur nam het toen meteen van me over en draaide er een nieuw peertje in. Opgelost!”
De eigenaresse huurt het pand, maar het interieur van de Truckstop is van haarzelf. “Voordat ik van start ging, heb ik eerst verbouwd: de keuken aangepast, de vloer van de zaak betegeld, de muren geschilderd en de twee douches en drie toiletten opgeknapt.” “De douches en wc zijn altijd schoon”, vertrouwt chauffeur Roy Tijssen me later toe. Hij komt hier vaak over de vloer, omdat hij het erg naar zijn zin heeft. “Als je laat weten dat er iets toch niet in orde is, dan maakt Leana het gelijk schoon.” Douchen is gratis als een chauffeur een hapje mee-eet. Doet hij dat niet, dan moet deze persoon 3 euro betalen.
Parkeren is ook geen probleem als je binnenkomt om mee te eten. Voor de deur is ruimte voor ongeveer 20 vrachtwagens en iets verder weg bij een blauw gebouw op het industrieterrein, kunnen er nog eens 20 staan. Bijna iedereen nuttigt inderdaad een maaltijd als ze bij de Truckstop parkeren. “Een enkele keer heb ik iemand gevraagd om ergens anders te gaan staan, maar dat gebeurt echt alleen als ze binnen niks komen nuttigen. We hebben immers weinig parkeerplaatsen en die zijn er dan ook alleen voor mensen die hier iets komen eten en/of drinken”, zegt Evers.
Picknicken
Toen de jonge ondernemer net de deuren van haar bedrijf had opengezet, stak corona de kop op en moest het bedrijf weer snel dicht. “Ja, dat was echt pech”, blikt ze terug. Maar ze bedacht een list. “Ik heb toen statafels en hoge stoelen geregeld. Die zette ik dan naast de vrachtwagen. Ik serveerde maaltijden op borden met echt bestek erbij. Op deze manier kon de chauffeur picknicken naast zijn auto. Dat waardeerden de mannen heel erg!” Evers ziet een enkele keer ook een vrouwelijke chauffeur in de zaak verschijnen, maar niet vaak.
Lees ook: Chauffeurscafé Appie Happie op de Waalhaven Rotterdam
Stamtafel
Het restaurant telt zeven houten tafels en 28 stoelen, en is ruim opgezet. De soort van stamtafel telt tien zitplaatsen en kijkt uit op de keuken. Handig als je iets wilt bestellen. Veel gasten, jong en iets minder jong, schuiven vanavond aan op deze plek. De mannen zitten wel samen, maar doen allemaal wel hun eigen ding. Sommigen zijn druk met hun telefoon terwijl ze hun maaltijd naar binnen werken.
Het is ook mogelijk om een kleiner tafeltje te kiezen met vier stoelen, bijvoorbeeld tegenover de ingang. Op die plek kun je meteen de talrijke foto’s bekijken van chauffeurs die naast hun truck staan. Tientallen of misschien wel een paar honderd ouderwetse kiekjes zijn hier op de muur geplakt. “Dit ben ik met mijn truck”, wijst Roy. “En daar zie je een vriend van mij.”
De 24-jarige chauffeur komt hier sinds hij zijn rijbewijs heeft, dat was 2019. “Er hangt hier een familiaire sfeer, soms is het hier echt feest. En Leana heeft altijd een glimlach op haar gezicht. Ik eet meestal shoarma met aardappelkroketten en appelmoes, dus niet met frites. Als ik binnen wandel vraagt ze: ‘wil je het standaard recept?’ Dat maakt het leuk om hier terug te komen.” Soms bereidt Evers ook een meeneemmaaltijd voor Roy, die hij in zijn koelkast bewaart voor de volgende dag. Via de app vraagt hij dan of ze dat kan regelen.
Tijssen deelt vanavond een kleinere tafel met een collega. Ook hij is een fan van dit bedrijf. “Ik zag de Truckstop van Leana een keer op Facebook en daarom ben ik hier heengegaan. Ik vind het leuk om een jonge ondernemer te steunen. En daarbij: een dagmenu kost hier 12 euro. Ik ken andere tenten waar je veel meer geld kwijt bent. En denk niet dat het daar dan beter is!”
Opluchting
Een jaar geleden leek het er even op dat Truckstop Babberich opnieuw haar deuren zou moeten sluiten, maar dan definitief. Er waren namelijk ideeën om de restaurantvloer om te toveren tot kantoorruimte. Gelukkig gingen deze plannen uiteindelijk niet door, tot opluchting van de eigenaresse! En natuurlijk haar klanten, veelal jongere mensen.
Je kunt de menukaart van het restaurant van de muur aflezen. Tenminste: de wand naast de ingang van de keuken is zwart geschilderd met schoolbordverf, en met een krijtje staat neergekrabbeld wat je kunt bestellen. Bijvoorbeeld een vers broodje ossenworst, gezond, zalm, tonijn, brie, filet americain, bal gehakt… In een speels getekend roze wolkje valt verder te lezen dat je kunt kiezen uit een pistolet of een zachte bol. Of het dagmenu. “Iedere dag serveer ik iets anders: bijvoorbeeld een karbonade, schnitzel, kipfilet, een portie shoarma, speklappen, ballen gehakt, verse worst, spareribs of een broodje hamburger. En daar serveer ik verse groenten bij: witlof, bloemkool, een verse salade. Ook appelmoes staat altijd op het menu”, vertelt Evers. Ze moet flink aanpoten vandaag.
Personeel krijgen op deze locatie is niet eenvoudig, omdat de Truckstop afgelegen ligt. “En ik kan medewerkers aan het eind van de avond wel thuisbrengen, maar ik kan ze niet gaan ophalen, daar is geen tijd voor.” Zo nu aan dan schiet haar zusje Evers te hulp, zij heeft gelukkig eigen vervoer.
Politie
Weliswaar ligt de horecagelegenheid van Evers een eind van de bewoonde wereld vandaan, toch voelt ze zich heel veilig op deze plek. “We zitten hier precies op de grens, daarom zitten er op dit industrieterrein overal camera’s en is er altijd veel politie en marechaussee in de buurt. Hoe fijn dat is, heb ik pas geleden gemerkt toen iemand te dicht langs mijn auto reed en schade veroorzaakte. Ik was spullen aan het uitladen. Binnen de kortste keren stond hier politie. De man uit de andere auto was een Duitser en hij had een voertuig geleend van iemand anders. Papieren had hij niet, dus ik was blij met hun hulp!”